جواد بن محمدرضا شريعتمداري
اثر آفرينان استرآباد و جرجان (استان گلستان)
1311-1396هـ.ق.
«شيخ جواد» فرزند «شيخ محمدرضا» و نوهي «شيخ علي» و نوادهي «شيخ محمدجعفر شريعتمدار استرآبادي» است.
اين عالم فرزانه به سال 1311هـ.ق. در «تهران» و در خاندان علم و ادب شريعتمدار ديده به جهان گشود. دروس ادبي و مقدمات را نزد والد خود و برخي استادان «تهران» فراگرفت. آنگاه وارد حوزهي «علميهي» «تهران» گرديد و به تحصيل ادامه داد.
او در «مسجد حاج رجبعلي» به امامت جماعت و ارشاد پرداخت. در امور اجتماعي و کارهاي خير فعاليت کرد. در پرورش جوانان و برگزاري مراسم ديني همت تمام از خود نشان داد. اما آثار و تاليفات زيادي از خود برجاي ننهاد.
از شيخ علي چهار فرزند پسر و دو فرزند دختر به يادگار مانده است. از جمله پسران وي که به لباس مقدس روحانيت ملبس شدهاند، «شيخ قوامالدين شريعتمداري» و «شيخ ابوالحسن شريعتمداري» است.
آثار:
حاوي چهل حديث از ائمه و تعدادي حکايات و مطالب تاريخي در بيان احوال و فضايل پيامبر گرامي اسلام (ص) و «اهلبيت» عصمت و طهارت (ع) است.
همچنين مطالب و مباحث اخلاقي و سخنان حکمتآميز در اين اثر وجود دارد.
نسخههاي خطي:
1 نسخهي خطي که ميتوان آن را نسخهي منحصر به فرد دانست، به خط مولف نزد نوادگان آن بزرگوار در «تهران» موجود است. اين اثر در 1258 صفحه تنظيم گرديده است.
نسخههاي چاپي:
بخش چهل حديث اين اثر بهوسيله بازماندگان شيخ جواد در دست چاپ است. شايد تاکنون چاپ و منتشر گرديده است.
منابع:
شرح احوال علماي خاندان شريعتمداري 165-166.