سید اسحاق بن حسن کردکویی
اثر آفرينان استرآباد و جرجان (استان گلستان)
قرن 14هـ.ق.
روحاني فاضل، اديب و شاعر خوش ذوق «کردمحله»، که حدود سال‌هاي 1290 تا 1294 شمسي، ديده از جهان فروبست. وي يکي از بزرگان شعر و ادب ناحيه‌ي «گرگان» است.
او ظاهراً «مداح» تخلّص مي‌کرد. بازماندگان اين خاندان، به افتخار شهرت نياي بزرگ‌شان، «مداحي» ناميده مي‌شوند.
سيد اسحاق در کردکوي، قدم به گيتي نهاد. در آنجا رشد کرد و به تحصيل پرداخت. عاقبت در زادگاهش نيز تن به خاک سپرد.
او در دوران ميان سالي، نورِ چشمان خود را از دست داد و نابينا گرديد. به همين جهت دچار سختي زندگي گشت. باوجود اين شور و نشاط سرودن را از دست نداد.
بيشتر اشعار سيد اسحاق، مدح و ثناي رسول خدا (ص)، ائمه‌ي اطهار (ع)، مولوديه‌ها و قصايد مذهبي است.
مجموعه اشعار و قصايد وي پراکنده شده و فقط بخشي از يک قصيده‌ي مولوديه‌اش برجاي مانده است.
آثار:
نويسنده‌ي محترم، «مفاخر استرآباد و جرجان»، «ميرتقي حسيني گرگاني»، ضمن شرح‌حال مختصري از شاعر، بخشي از اين قصيده را نيز در اثر خود ثبت کرده است.
نسخههاي خطي:
هيچ نسخهي خطي يافت نشد.
نسخههاي چاپي:
چاپ نشده است.