بياضی استرآبادی

اثر آفرينان استرآباد و جرجان (استان گلستان)

بياضي استرآبادي

قرن 10هـ.ق.

«بياضي استرآبادي»، شاعر هجوگويي است که نام و نشاني روشن از وي برجاي نمانده است. نامش مشخص نيست و «بياضي» تخلّص وي بوده است.

شرح‌حالش در منابع پيشين، به دليل شباهت با ديگر شاعراني که تخلّص بياضي دارند، دچار آشفتگي است. زمان حياتش را سده‌ي دهم و گاهي نهم هـ. ق. نوشته‌اند. گويا با «قاسم کاهي» و «غزالي مشهدي» معاصر بود.

بياضي در «استرآباد» ديده به جهان گشود و پس از روزگاري، در «کاشان» بدرود حيات گفت.

آثار:

ديوان

هرچند نمونه‌هايي از اشعار بياضي را در تذکره‌ها مي‌توان به دست آورد؛ اما «آقابزرگ» با عبارت، «ديوان بياضي او شعره»، به اين حقيقت اشاره کرده است که ديوان وي برجاي نمانده است.

نسخه‎هاي خطي:

هيچ نسخهي خطي گزارش نشده است.

نسخه‎هاي چاپي:

چاپ نشده است.

منابع:

اثر آفرينان 2/101؛ تاريخ نظم و نثر در ايران 1/343، 542 و 2/833؛ تحفه سامي 240؛ تذکره‌ي روز روشن 125؛ الذريعة 9/149؛ تذکره‌ي صبح گلشن 70؛ فرهنگ سخنوران 94؛ قاموس الاعلام 2/1422؛ کاروان هند 2/935؛ گلزار جاويدان1/228.