عزالدین حسین استرآبادی
اثر آفرينان استرآباد و جرجان (استان گلستان)
قرن ؟هـ.ق.
«عزالدين حسين استرآبادي» را، از دانشمندان علوم عقلي، متخصص علم منطق و کلام، عالمي متبحر و نحرير زمانش توصيف کرده‌اند.
منابع قابل دسترس، هيچ اطلاعي از جزئيات زندگاني و تحصيلات وي گزارش ندادهاند. تنها منبعي که از او سخن به ميان آورده است، مرحوم «افندي» در «رياض العلما» است.
بر اساس همين گزارش شايد وي در دوره صفوي ميزيست. هر چند که تعيين زمان حيات در محدودهي 300 سال چندان مفيد نيست؛ اما تا حدودي دوران زندگاني وي را مشخص ميکند.
مرحوم «آقابزرگ» ضمن نقل مطالب «رياض العلما»، اضافه ميکند که شايد وي همان عزالدين بن شمسالدين محمد بن حسن استرآبادي از علماي قرن دهم هـ. ق. است.
هم‌چنين «آقابزرگ» در «الذريعه»، از شخص ديگري نيز با همين نام و لقب سخن گفته است. او ذيل اجازات، از «عزالدين حسين بن ابراهيم بن يحيي استرآبادي» سخن گفته است.
گويا «حسين بن ابراهيم استرآبادي» به سال 708هـ.ق. از «علامه حلي» اجازه دريافت کرده است.
از آنجا که اين احتمال هيچ مستندي ندارد، خود او نيز هر دو شخصيت ياد شده را جداگانه ذکر کرده است. ما نيز به طور جداگانه نقل ميکنيم.
آثار:
رسالة مختصرُ في ضبط الاشکال الاربعة المنطقية و احکامها
نسخههاي خطي:
مرحوم «افندي» يک نسخه‌ي خطي از اين رساله را در «اردبيل» ديده است. اما مشخص نکرده است که نزد چه کسي و کدام کتابخانه‌ي ديده است.
نسخههاي چاپي:
چاپ نشده است.
منابع:
اعيان الشيعة 5/457؛ دايرةالمعارف تشيع 2/104؛ الذريعة 1/177؛ 214؛ رياض العلماء 2/35؛ طبقات اعلام الشيعة (احياءالداثر) 4/59-60.