عبدالرحمن بن محمد ادریسی استرآبادی
اثر آفرينان استرآباد و جرجان (استان گلستان)
عبدالرحمن بن محمد ادريسي استرآبادي
000 – 405 (445)هـ.ق.
محدث و مورخ قرن چهارم هـ. ق.، «ابوسعد عبدالرحمن (عبدالله) بن محمد بن محمد بن عبدالله بن ادريس استرآبادي جرجاني»، در «جرجان» متولد شد. او پس از فراگيري مقدمات، به شنيدن و نقل حديث روي آورد. سفرها کرد و از «ابوالعباس اصم» و «ابواحمد بن عدي» و «ابوبکر اسماعيلي» و «خليل سجزي» در شهرهاي مختلف، حديث شنيد و به ديگران نقل کرد.
عبدالرحمن ادريسي پس از سفرهايش، رهسپار «سمرقند» شد و در آنجا سکنا گزيد تا وفات کرد. برخي منابع مانند «زرکلي» در «الاعلام»، وفاتش را در «استرآباد» نوشته‌اند. همين منبع، در جاي ديگري نام او را عبدالله نوشته است.
آثار:
ظاهراً تاريخ عمومي «استرآباد» و بيان رجال و مشاهير آن شهر است.
نسخههاي خطي:
هيچ گزارشي از نسخ خطي آن در دست نيست.
نسخههاي چاپي:
چاپ نشده است.
نسخههاي خطي:
هيچ گزارشي از نسخ خطي آن در دست نيست.
نسخههاي چاپي:
چاپ نشده است.
3. الشيوخ و الابواب (الابواب و الشيوخ)
نسخههاي خطي:
هيچ گزارشي از نسخ خطي آن در دست نيست.
نسخههاي چاپي:
چاپ نشده است.
منابع:
الاعلام زرکلي 3/325 و 4/121؛ الانساب سمعاني 1/99-100؛ ايضاح المکنون 1/213؛ البداية و النهاية 11/354؛ تاريخ بغداد 10/302-303؛ تاريخ جرجان260؛ تذکرة الحفاظ 3/1062-1063؛ سير اعلام النبلاء 14/403 و 16/94، 521 و 17/79، 115؛ شذرات الذهب 5/31؛ العبر في خبر من غبر 3/92؛ عيون التواريخ 13/5؛ فرهنگ نامآوران خراسان 44؛ کشف الظنون 281،296؛ لباب الالباب 1/291؛ لغت‌نامه‌ي دهخدا (ذيل ادريسي) 1563؛ معجم المولفين 2/119؛ المنتظم في تاريخ الامم و الملوک 7/273؛ النجوم الزاهرة 4/237؛ هدية العارفين 1/515.