کیکاووس بن اسکندر

کیکاووس بن اسکندر هفتمین پادشاه و دانشمند خاندان زیاری. این خاندان در قرن چهارم و پنجم قمري در شمال ایران، به ویژه در نواحی گرگان و تبرستان (مازندران امروزی) و گیلان و ری و جبال حکمرانی داشته‌اند. پدر كيكاووس «دارا»، روزگاری را از سر اجبار به سبب اختلاف با پدر (قابوس) و برادر خویش (منوچهر)، در دربار غزنویان به سر برد و پس از به قدرت رسیدن، نام اسکندر را بر خود نهاد. اسکندر مدت شش سال حکومت کرد و کیکاووس از وی تحت عنوان «امیر» یاد می‌کند. اسکندر دختر مرزبان بن رستم باوندی را به همسری خود درآورد و در سال 412ق، صاحب یک پسر با نام کیکاووس شد ...