این خانه تاریخی که زمانی «خانه بردبار» نام داشت، محل سکونت و طبابت دو پزشک برجسته استرآباد، میرزایوسف بهاءالاطباء و پسرش میرزاتقی جرّاح‌باشی بود.

میرزایوسف علاوه بر طبابت عامه، طبیب فوج و نظام بود و پسرش پس از تحصیل در دارالفنون تهران، با تخصص جرّاحی بسیاری از بیماران و حتی فرزند حاکم منطقه را نجات داد.

خانه، بخشی از یک خانه‌باغ بزرگ با مطب، داروخانه و اتاق‌های بستری بود و امروز با زیربنای ۲۵۰ مترمربع، هرچند متروک، به عنوان نمادی از تاریخ پزشکی و فرهنگ گرگان اهمیت دارد.

متن کامل مقاله را می‌توان در فصلنامه میرداماد مطالعه کرد.

نویسندگان: محدثه میرحسینی و محمود اخوان‌مهدوی

فصلنامه اختصاصی مطالعات فرهنگی میرداماد، شماره 38-39