بندرجز
بندرجَز[1]
بندرگز، بندر کناره گز
پررونقترین و تا اواخر سلطنت قاجار تنها بندر تجاری ایالت استرآباد.(كرزن. 1362/251)، برخی این بندر را یکی از بهترین بنادر دریای خزر دانستهاند. (اعتمادالسلطنه. 1364/53، و اعتماد السلطنه. 1368/2195)، تأسیس این بندر را به حدود سال 1257ق[2] در زمان حکومت عباسخان قاجار نسبت دادهاند.(مکنزی. 1359/164،165)، کتابچهی نفوس استرآباد (1276ق/ 1238ش) بندرجز را یکی از قراء بلوک انزان و نفوس آن را 1448 نفر دانسته است. (ذبیحی و افشار.1363/196)، ناصرالدینشاه طی فرمانی مورخ 1311ق (1272ش) بندرجز را قطعهای از اراضی قریهی جز و جزو قریهی مزبور دانسته و آن را ملک میرزا عبداللهخان انتظامالدوله، حکمران مازندران و استرآباد، شناخته است. (ستوده.1377/227،228)، قورخانچی در تاریخ 1327ق (1288ش) مینویسد: «بندر معروف به «کنارهگز» در نیم فرسنگی (3کیلومتری) جَز در چهل کیلومتری استرآباد، در سمت مغرب استرآباد واقع است. در بندرجز تجّار ارامنه زیاد و مغازههای متعدد دارد. همه قسم خرازی و اقمشه روسی و بلور و آرد حاجیطرخان و شکر و انواع مشروبات دارند ... هم آنجا دایرهی تلگراف و پست هم دارد و ملکی آن متعلق به حاجی حسینآقای امینالضرب و انتظامالدوله است». (ذبیحی و افشار.1363/100)