اسب‌دوانی

آلبوم‌خانه استرآباد

اسب­‌دوانی

از سنت‌­های دیرینه و سرگرمی‌­های مفاخره­‌آمیز ترکمانان.

در گزارش­‌های سلیمان­‌خان صاحب­‌اختیار به دربار، آمده است: «رسم و قائده طوایف یموت آن است که هنگام عروسی هرجا و در هر طایفه اسبی خوب و سواری باشد و و جوانی کاری به هم رسد جمعیت نموده، عشرت و اسب­‌دوانی می­‌نمایند». (صاحب­‌اختیار.1291ق)، در کتاب خاطرات سرداراسعد بختیاری (1307ش) آمده: « [رضاشاه] از مازندران [به] گمش‌­تپه‌­ی استرآباد تشریف بردند. اسب­‌دوانی مفصلی شد. اسب از ترکمان­‌ها بودند ... سنِ چابک‌­سوار از دوازده سال تا هفده سال زیادتر نبود». (بختیاری.1378/227) هم­چنین در همین کتاب در ذکر سفر مازندران (1308ش): «دو ساعت بعد از ظهر اسب­‌دوانی عشایری در تحت ریاست فرمانده استرآباد شروع شد. در بندرشاه (بندرترکمن) بچه‌های ترکمان به سن 10 الی 12 الی 14 اسب‌­دوانی می‌­نمایند». (بختیاری.1378/238) اکنون نیز در سرزمین گرگان اسب­‌دوانی در بین ترکمانان از اقبال عمومی‌ برخوردار است و بزرگترین میدان اسب‌­دوانی آنان در شهر گنبدقابوس قرار دارد.