برج رادکان
برج رادکان[1]/ قلعهگبری
برج آجری آرامگاهی به ارتفاع تقریبی 25متر[2]واقع در جنوب کردکوی و 2 کیلومتری شرق روستای رادکان.
این برج به شکل استوانه و دارای گنبدی مخروطی شکل است.(ابوت[3])، ملگونف در حدود 1237 تا 1239ش مینویسد: «منارهی رادکان در نزدیکی چشمهای در دامنهی کوه است. بلندی آن 30 ذرع (5/31متر) است. اطراف او 45 قدم و بالای در او خطوط عربیه و در گنبد آن خطوط دیگر هست [که] گویند به زبان پهلوی است.» (ملگونف. 1364/74) میرزا ابراهیم هم در تاریخ 1276 تا 1277ق (1240- 1239ش) عین عبارات ملگونف را نوشته است: «... بعد میرسد به یک میل آجری که سی ذرع (5/31متر) بلندی دارد و چهل و پنج قدم دورش میشود. و دورهاش را به خط کوفی نوشتهاند.» (میرزا ابراهیم. 2535/33) و در ادامه توصیفاتی میآورد که بیانگر این است که خود این برج را دیده است: «و در میانش شبپره بسیار دارد و در طرف راست راه بالای بلندی واقع است. پهلویش راهی دارد که سربالایی است و میآید داخل رادکان میشود.» (میرزا ابراهیم. 2535/34-33) رابینو در 1910م (ح 1288 و 1289ق/ 1250و 1251ش) مینویسد: «در رادکان یک برج استوانهای آجری است که میل رادکان خوانده میشود و تقریباً 40 یارد (36.576متر) ارتفاع دارد با منارهای مخروطی که محیط خارجی آن 31 یارد (28.3464متر) و محیط داخلی یازده یارد(10.0584متر) و نیم و اندازه قطر درونی آن 6 یارد و ربع (حدود 5.5متر) است. این برج بر کمر کوه واقع و از مسافت خیلی دور نمایان است. کتیبهای در محیط قسمت فوقانی و کتیبهای هم بر بالای در بوده که از بین بردهاند و به قول سکنه این کار وحشیانه را کنسول سابق روس کرده بود. راجع به کتیبهی بالای برج شرحی در کتاب هیمردوهل[4] به نام «مسافرتهایی در ترکیه و ایران»[5]مسطور است که نشان میدهد آنجا قصر اسپهبد ابوجعفر محمد ابن وندرین[6] باوند مورخ ربیع الثانی 407 هجری بوده[7]. کتیبه محیط فوقانی برج حاکی است که آن بنا در زمان فرمانروایی اسپهبد ابوجعفر ساخته شده و کار ساختمان در سال 407 شروع و در (411 هجری) خاتمه پذیرفت. کتیبه سومیمشعر بر این است که ساختمان آن بنا در سال (411 هجری) به دست احمد ابن عمر به اتمام رسید[8]. برج دیگری در مغرب این بنا بوده که غیر از پایهها اکنون چیزی از آن باقی نمانده است و آجرهایش در ساختمان تکیه رادکان به کار رفته». (رابینو.1383/159،160)، دکتر ستوده مینویسد: «بلندی گنبد رادکان به 5/37متر میرسد. این بنا که در محل به نام «قلعهگبری» نیز خوانده میشود، گذشته از کتیبههای تاریخی دارای گچبریهای ظریف نیز هست». (ستوده.1377/293)، این بنا در تاریخ 1310به شمارهی 145 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
[1]- این برج مقبره هم اکنون نیز در ارتفاعات جنوبی شهر کردکوی و در مجاورت روستای ییلاقی رادکان وجود دارد.
[2]- ملگونف و میرزا ابراهیم ارتفاع برج را 30 ذرع، رابینو 40یارد و دکتر ستوده 5/37متر نوشتهاند.
[3]- گزارش سفر به سواحل دریای خزر. ترجمه احمد سیف. سایت اینترنتی مازند نومه.www.mazandnume.com
[4]- Xavier Hommaire de Hell
[5]- Voyabes en Turqie et en Perse 1856- 1860; PL Lxxxv.
[6]- وندر ابن (ستوده. 1377/294)
[7]- ن. ک به از آستارا تا استارباد. ج 5.1377/297- 293
[8]- اگر منظور از کتیبه سوم کتیبهای است که بلافاصله پس از کتیبه کوفی است و امروز نوشتههای آن را خط پهلوی میدانند، تا حال خوانده نشده است تا سال اتمام و نام احمد ابن عمر از آن بیرون آید. (ستوده. 1377/294)